Author :
Abstract
This research aimed to determine the perceptions of sports high school students regarding the concept of COVID-19. The metaphors included in qualitative research approaches were used in the study. The study group of the study consists of 174 students attending sports high schools in Elazığ and Malatya, which were formed with the purposeful sampling maximum diversity method, which is among the non-random sampling methods. Content analysis was used in the analysis of the research findings. There are a total of 76 metaphors developed by students for perceptions of COVID-19. In these metaphors, taking into account the sources of metaphors, they are classified into conceptual categories according to their common features. When it is classified according to metaphor sources, it has been revealed that it is grouped into six categories. The metaphors which were produced have been classified as spreading rate, fear of death, affecting social life, damaging, showing signs and values. As a result of the research, it was determined that almost all of the students produced negative metaphors.
Keywords
Abstract
This research aimed to determine the perceptions of sports high school students regarding the concept of COVID-19. The metaphors included in qualitative research approaches were used in the study. The study group of the study consists of 174 students attending sports high schools in Elazığ and Malatya, which were formed with the purposeful sampling maximum diversity method, which is among the non-random sampling methods. Content analysis was used in the analysis of the research findings. There are a total of 76 metaphors developed by students for perceptions of COVID-19. In these metaphors, taking into account the sources of metaphors, they are classified into conceptual categories according to their common features. When it is classified according to metaphor sources, it has been revealed that it is grouped into six categories. The metaphors which were produced have been classified as spreading rate, fear of death, affecting social life, damaging, showing signs and values. As a result of the research, it was determined that almost all of the students produced negative metaphors.
Keywords
- Adıvar, A. (1991). Osmanlı Türkleri’nde ilim. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Aslan, E. (2016). Geçmişten günümüze sosyal bilgiler. In D. Dilek, (Ed), Sosyal bilgiler eğitimi (pp. 3-48.). Ankara: Pegem Akademi.
- Aslan, E. & Akçiçek. E. (2015). Modern fen bilimlerinin Türkiye’ye girişinde tıbbiye’nin rolü ve ilk fen bilimciler. In E. Akçiçek & F. Çakmak (Eds.). Vatan ve sıhhat: Tıbbiyenin yurtseverliği. (pp.379-428). İzmir: Bulaşıcı Hastalıklar Derneği.
- Ata, B. (2017). Tarih öğretiminin tarihi (1869-1922 dönemi). In İ.H. Demircioğlu & E. Demircioğlu (Eds). Türkiye’de tarih eğitimi araştırmaları el kitabı. (pp.1-28). Ankara: Pegem Akademi,
- Baysal, J. (2020). Osmanlı Türklerinin bastıkları ilk kitaplar: Müteferrika’dan birinci meşrutiyete kadar 1729-1875 (kitapların tam listesi) (Prep. H. Keseroğlu, &İ. Mengülerek). İstanbul: Hiper Yayın.
- Baysun, C. (1997). Ahmed paşa (bonneval, humbaracıbaşı), In MEB İslam ansiklopedisi. (Vol. 1, pp.199). İstanbul.
- Baysun, C. (1997). Kumbaracı. In MEB İslâm ansiklopedisi. (Vol. 6, pp. 982-985). İstanbul.
- Beydilli, K. (1995). Türk bilim ve matbaacılık tarihinde mühendishane, mühendishane matbaası ve kütüphanesi. İstanbul: Eren Yayınevi.
- Bülbül, D. V. (2019). Tarih eğitiminin Osmanlı eğitim kurumlarına XIX Yüzyıldan itibaren girmesinin sebepleri. Unpublished master thesis, Gazi University, Graduate School of Educational Sciences, Ankara.
- Cihan, A. (2007). Osmanlı’da eğitim. İstanbul: 3F Yayınevi.
- Demircioğlu, İ. H. (2012). Osmanlı Devleti’nde tarih yazımının tarih öğretimi üzerine etkileri. Milli Eğitim, 193, 115-125.
- Demircioğlu, İ H. (2008). Türkiye’de tarih eğitiminin tarih. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 12, 431-450.
- Demiryürek, M. (2003). Tanzimat’tan cumhuriyete bir Osmanlı aydını Abdurrahman Şeref Efendi 1853-1925. Ankara: Phoenix Yayınevi.
- Dervişoğlu, F. M. (2015). Türk tarih düşüncesinin modernleşmesi. İstanbul: Ötüken Yayınları.
- Dölen, E. (1985). Mühendislik eğitimi. Tanzimat’tan cumhuriyet‘e Türkiye ansiklopedisi. (Vol. 1, pp. 511-516). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Dölen, E. (1985). Tanzimat’tan cumhuriyete bilim. Tanzimat’tan cumhuriyete Türkiye ansiklopedisi. (Vol. 1, pp. 134-196). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Erdem, S. (1986). Mirât-ı mühendishâne-i berrî hümaâyûn: İstanbul Teknik Üniversitesi tarihçesi. İstanbul: İ.T.Ü. Bilim ve Teknoloji Tarihi Araştırma Merkezi.
- Erdoğan, A. (2016). Osmanlı’da yurt dışı eğitim ve modernleşme. İstanbul: Büyüyen Ay Yayınları.
- Erendil, M. (1988). Topçuluk tarihi. Ankara: Genel Kurmay Basımevi.
- Ergin, O. N. (1977). Türk maarif tarihi: İstanbul mektepleri ve ilim, san’at ve terbiye müesseseleri. İstanbul: Eser Matbaası.
- Ergun, M. & Duman, M. (2014). 19. Yüzyılda Osmanlı askeri okullarının ders programları ve ders kitapları. Yeni Türkiye, 7, 494-511.
- Erkan, S. (2017). Osmanlı döneminde tarih öğreniminin tarihçesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 6(17), 394-424.
- Gök, H. (2005). Arşiv belgelerinin ışığında kara harp okulu tarihi (1834-1883). Unpublished master thesis, Hacettepe University, The Ataturk Institute for modern Turkish History, Ankara.
- Gökçen, M. (2020), Osmanlı tarih algısının dönüşümünde Avrupa etkisi ve asr-ı hazır (çağdaş) Avrupa tarihçiliğinde üç isim: Abdurrahman Şeref, Diran Kelekyan, Yusuf Akçura. Unpublished master thesis, Dokuz Eylül University, Graduate School of Principles of Ataturk and Turkish Revolution, İzmir.
- Kaçar, M. (1994). Osmanlı Devleti’nde mühendishanelerin kuruluşu ve bilim ve eğitim anlayışındaki değişmeler. Unpublished master thesis, İstanbul University, Graduate School of Social Sciences, İstanbul.
- Kaçar, M. (1998). Osmanlı imparatorluğunda askeri teknik eğitimde modernleşme çalışmaları ve mühendishanelerin kuruluşu (1808’e kadar). Osmanlı Bilimi Araştırmları, 2, 69-137.
- Kaçar, M. (1999). Osmanlı imparatorluğunda mühendishanelerin kuruluşu. In G. Eren (Ed.), Osmanlı VIII (pp. 680- 697). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
- Kafadar, O. (1997). Türk eğitim düşüncesinde batılılaşma. Ankara: Vadi Yayınları.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kazancıgil, A. (2006). Osmanlılarda bilim ve teknoloji. İstanbul: Etkileşim Yayınları.
- Koçer, H. A. (1991). Türkiye’de modern eğitimin doğuşu ve gelişimi (1773-1923). Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
- Kurtcephe, İ & Balcıoğlu, M. (1991). Kara harp okulu tarihi. Ankara: Kara Harp Okulu Matbaası.
- Nakıp, T. (2006). Osmanlı devleti’nde geç dönem tarih-i umumileri. Unpublished master thesis, Marmara University, Graduate School of Turkish Studies, İstanbul.
- Özdemir, R. & Aydın, A. (2019). Osmanlı tarih yazıcılığında muhtasar umumi tarihler üzerine. Anasay, 3(7), 105-136.
- Sakaoğlu, N. (1991). Osmanlı Eğitim Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınevi.
- Şengül, T. (2006) Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e siyasi fikir akımlarının tarih eğitimine yansımalar (1908-1931). Unpublished master thesis, Çanakkale On Sekiz Mart University, Graduate School of Social Sciences, Çanakkale.
- Şişman, A. (2004). Tanzimat Dönemi’nde Fransa’ya gönderilen Osmanlı öğrencileri (1839-1876). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Toderini, G. (2018). Türkler’in yazılı kültürü (Türkler’in edebiyatları). (Trans., A. Berktay). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Tuncay, T. (1977). İlk ve ortaöğretimde tarih. Felsefe kurumu seminerleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Türk, İ. C. (2013). Osmanlı Devleti’nde tarih eğitimi (1839-1922). İstanbul: Arı Sanat Yayınları,
- Türkcan, E. (2009). Dünya’da ve Türkiye’de bilim teknoloji ve politika. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Uluçay, Ç. & Kartekin, E. (1958). Yüksek mühendis okulu (yüksek mühendis ve yüksek mimar yetiştiren okulların tarihi). İstanbul: Berksoy Matbaası.
- Unat, F. R. (1964). Türkiye eğitim sisteminin gelişmesine tarihi bir bakış. İstanbul: Milli Eğitim Yayınları.
- Uzunçarşılı, İ. H. (1988-a. Osmanlı tarihi IV: I. bölüm: Karlofça anlaşmasından XVIII: yüzyılın sonlarına. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Uzunçarşılı, İ. H. (1988b). Osmanlı Devleti teşkilatından kapukulu ocakları-2: Cebeci topçu, top arabacıları, humbaracı, lağımcı ocakları ve kapukulu süvarileri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Uzunçarşılı, İ. H. (1988c). Osmanlı Devleti’nin merkez ve bahriye teşkilatı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Ülman, Y. I. (2002). Mekteb-i tıbbiyenin 1850-51 öğretim yılı faaliyet raporu ve mezuniyet töreni. Osmanlı Bilimi Araştırmaları, 4(1), 57-64.
- Yıldırım, A & Şimşek, H. (2006). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- Yıldız, R. (2006). I. Meşrutiyet döneminde uygulanan tarih eğitim. Unpublished master thesis, Selçuk University,
