The Analysis of Content Organization Strategies Preferred for the 3rd and 4th Grades in the Primary School Curriculum
Author :
Abstract
İçerik; eğitim programlarının önemli bir öğesi olup öğrenciye kazandırılmaya karar verilen bilgilerin, becerilerin, alışkanlıkların, tutumların, inançların, değerlerin örgütlenmiş halidir. Dolayısıyla, disiplin alanlarına ilişkin hedefler doğrultusunda içerik oluşturulurken, her disiplin alanının kendine özgü özellikleri gereği, içerik düzenleme stratejileri kullanmak gerekir. İçerik, birey tarafından etkilice öğrenilsin diye, konu alanının, öğrenme kuramlarının ve öğrenenin bireysel özellikleri dikkate alınarak belirlenen kazanımlara ulaşılmak üzere düzenlemeler yapılır. Ayrıca, içerik düzenlenirken birey kadar öğretilmek istenen bilgi türünün kendine özgü yapısı da dikkate alınır. Öğretilmek istenen konu, bilgi ve beceri ön koşul gerektiriyor mu? Hangi konu ve bilgiler eşliğinde sunulmalıdır? Konuyu nasıl geliştirirsem, öğrenciler daha iyi öğrenir? İçerikteki bilgilerin bir bütünü oluşturmasını nasıl sağlanır? Bu ve benzeri içerik düzenlemeyle ilgili sorulması gereken sorular sorulmak suretiyle içerik genişlemesine ve derinlemesine ele alınarak örgütlenir. İçerik düzenlemede tercih edilecek yaklaşımların, hedeflenen öğrenmelerin gerçekleştirilme düzeyini etkileyecektir. Eğitim süreci, kasıtlı bir kültürleme süreci olup bu kasıtlılık, eğitim bilimlerinin verilerinden yararlanılarak hazırlanmış eğitim programları sayesinde gerçekleştirilir. Bu çalışmanın amacı, eğitim bilimleri ve öğrenme kuramları açısından ilkokul programlarında yer alan derslerin içerik düzenleme biçimlerinin yerindeliğini irdelemektir. Bu amaçla, hem 3. sınıfta, hem de 4. sınıflarda okutulan (1) Fen Bilimleri, (2) Matematik ve (3) Türkçe ders kitaplarında kullanılan içerik düzenleme stratejileri incelenmiştir. Bu araştırma nitel bir çalışma olup, ilkokul 3. ve 4. sınıf ders kitaplarında kullanılan içerik düzenleme stratejilerini belirlemek için içerik analizi tekniği kullanılacaktır
Keywords
Abstract
Content, as well as being a significant part of the educational programmes, is an organised state of information, skills, habits, attitudes, beliefs and values that are decided to be taught to students. Thus, when forming the content toward aims of the discipline areas, content organising strategies that are unique to each disciple as a result of their unique requirements, should be used. In order for the individual to effectively learn the content, some rearrangements are made to achieve the previously determined learning outcomes while minding the learning institutions' and learner's individual qualities. Moreover, while organizing the content, the unique form of the information type that is to be taught is considered as much as the individuals themselves. Does the subject that is to be taught require knowledge and skill as a prerequisite? Which subjects and information should accompany it? How should I develop the subject to make sure students learn it better? How can one make sure that the knowledge in the content forms a whole? By asking these and this kind of questions about content organisation, the content is thoroughly organised. The preferred approaches in content organising, will affect the achievement levels of learning outcomes. The education cycle is a deliberate acculturation process where the deliberation is achieved through curricula designed with the know-how of educational sciences. This study aims to examine the accuracy of the content organization approaches in the courses within the primary curriculum in terms of educational sciences and learning theories. This study focuses on the content organization approaches of the 3rd and 4th grades (1) Science Course, (2) Mathematics Course and (3) Turkish Course in Primary Curriculum. This is a quantitative study where the content analysis technique, which is convenient for qualitative research designs, is deployed in analysing the content organization approaches preferred for the 3rd and 4th grades in the primary curriculum.
Keywords
- Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma (7th ed.). Ankara: Pegem Akademi.
- Bauer, M. W. (2003). Classical content analysis: A review. In M. W. Bauer & G. Gaskell (Eds.), Qualitative researching with text, image and sound, 131-151. London: Sage.
- Baykara, K. (2014). İçeriğin ve Eğitim Durumlarının Düzenlenmesi. İçinde: Eğitimde Program Geliştirme (3rd ed.), 163-181, Hasan Şeker, (Ed.), Ankara: Anı yayıncılık.
- Bilen, M. (2006) Planlamadan Uygulamaya Öğretim, Anı Yayıncılık, Ankara.
- Baykul, Y. (2016). İlkokulda Matematik öğretimi (13th ed.), Ankara: Pegem Akademi.
- Burke J. & Christensen, L. (2004). Educational research quantitative, qualitative and mixed approaches. (2. ed). USA: Pearson Education, Inc
- Brady, L. (2008). Curriculum development. Encyclopedia Education Psychology. (Ed.: Naill J. Salkind), London: Sage Publication, Inc.
- Brooks, N. J. (2010). Spiral curriculum. Encyclopedia of Curriculum Studies. (Ed.: Craig Kridel), (pp. 808-809). California: Sage Publication.
- Büyüköztürk, Ş. Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York, NY: Routledge.
- Creswell, J. W. (2017). Research desing: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches. Çev. Edit.: Seçuk Beşir Demir. Ankara : Eğiten Kitap.
- Demirel, Ö. (2019). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan Uygulamaya (26th ed.). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Demirel, Ö., Başbay, A. ve Erdem, E. (2006) Eğitimde Çoklu Zeka: Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem
- Dobbs, S. M., (1998). Learnıng In and Through Art, The Getty Education Institute For The Arts, U.S.AA Publishing.
- Ellis, A. K. (2014). Eğitim programı, temelleri, ilkeleri ve sorunları. (Asım Arı, Trans. Ed.). Konya: Eğitim Yayınevi.
- Erden, M. ve Akman, Y. (2007). Eğitim psikolojisi (16th ed.). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
- Erdoğan, M. (2005) Yeni Geliştirilen Beşinci Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Müfredatı: Pilot Uygulama Yansımaları. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Bildiri Kitabı (pp. 299-310). Ankara: Sim Matbaası.
- Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler-I: Amaç, içerik ve kazanımlar. İlköğretim Online, 5 (1), 30–44.
- Ertürk, S. (1984). Eğitimde program geliştirme (5th ed.). Ankara: Meteksan.
- Fogarty, R. ve Stoehr, J. (1997), Integrating curricula with multiple ıntelligences:teams, themes and threads. Palatine, Il: Skylight Publishing, Inc.
- Fraenkel, J. R., & Wallen, N. (2000). How to design and evaluate research in education (4th ed.). NY: McGraw-Hill.
- Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. New York: Cambridge University Press.
- Gömleksiz, M. N. (2007). Yeni ilköğretim Türkçe dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 175, 161-187.
- Gömleksiz, M. N. ve A. Ü. Kan. (2007). Yeni İlköğretim Programlarının Dayandığı Temel İlke ve Yaklaşımlar”, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları. 5(2), 60-66.
- Gözütok, F. D. (2004). Öğretmenliğimi geliştiriyorum (2nd ed). Ankara: Siyasal Kitabevi
- Gürkan, T. (2001). Programın yapısal boyutları ve program geliştirme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Kaptan, F. (2005). Fen ve teknoloji dersi öğretim programıyla ilgili değerlendirme. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Bildiriler Kitabı (pp. 283–298). Ankara: Sim Matbaası.
- Karacaoğlu, Ö. C. (2011). Online eğitimde program geliştirme. Ankara: İhtiyaç Yayınları.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi (17th ed.), Ankara: Nobel Yayın
- Karataş Coşkun, M. (2007). İçeriğin Öğretim İçin Düzenlenmesi. In Ahmet Doğanay(Ed), Öğretim ilke ve yöntemleri, (pp.84-125). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Kılınç, A. ve Duman, I. (2012). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Ders Kitaplarındaki Tematik Yaklaşım Üzerine Bir İnceleme. Dil ve Edebiyat Dergisi, 4:94-101.
- Kıncal, R. Y. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Küçükahmet, L. (2000). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Nobel Yayınları.
- MEB (2015). Millî Eğitim Bakanlığı, Türkçe dersi (1-8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Translated from the 3rd ed., S. Turan, Trans.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Morris on, G. R., Ross, S. M. ve Kemp, J. E. (2004). Designing effective ınstruction. John Willey & Sons Inc: USA.
- Tavşancıl, E. ve Aslan E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınları.
- Turan, M. (2007). Eğitim-Öğretim İlkeleri ve Öğretim Stratejileri. In Asuman Seda Saraçaloğlu & Hüseyin Hüznü Bahar (Eds.) Öğretim ilke ve yöntemleri. İstanbul: Lisans Yayınları.
- Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2009). Curriculum; foundations, principles and ıssues (5th Edition). Pearson Education, Inc.
- Orbeyi, S. & Güven, B. (2008). Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programının Değerlendirme Öğesine İlişkin Öğretmen Görüşleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (1):133-147, (ISSN: 1304-9496).
- Patton, M, Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün, S. B. Demir, Trans.). Ankara: Pegem Akademi.
- Sönmez, V. (2009). Öğretim ilke ve yöntemleri (3rd ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Subaşı, M. ve Okumuş, K. (2017). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Durum Çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2): 419-426 (June).
- Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme, teori ve teknikler (6th ed.). Ankara: Alkım.
- Weisman, E. & Hanes, J. M., (2002). Thematic Curriculum and Social Reconstruction. In Gaudelius, Y & Speirs, P. (Eds.), Contemprorary Issues in Art Education (pp.170-178). Prentice Hall, New Jersey.
- Yenilmez, K. (2014). Matematik Öğretim Programı İle İlgili Tezlerin İncelenmesi (2004-2013). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (Journal of Research in Education and Teaching), 3(2), 33-42 (ISSN: 2146-9199).
- Yıldızlar, M. (2014). Öğretim ilke ve yöntemleri (2nd ed.). Ankara: PegemA Akademi.
- Yin, R. K. (2003). Case study research design and methods (3th ed.). London: Sage Publıcation.
